Dag 13, 14 en 15 Rannalhi (South Male Atol)

Het regent. Het regent hard. Het regent veel. Wat zijn we blij als het rond de middag even droog wordt, beide dagen. De zon komt helaas niet echt door, waardoor de kleuren veel minder mooi zijn dan op de idyllische foto's van internet. Het strand is in ieder geval wel heel licht en het water heel blauw. Omdat het weer niet goed is, is de zee onrustig. Hierdoor kun je niet diep kijken. Snorkelen doen we veel. We hebben een aantal 'huisriffen', waar veel gekleurde vissen zijn, klein en groot, een paar grote schelpen met of zonder dier erin, krabben, een soort groot en dik zeeslanggevaarte, 2 armen waarvan ik denk dat ze een zeester toebehoren en soms een zwartpuntrifhaai. Sommige vissen zijn echt agressief en vallen je aan. Dit doet geen pijn maar fijn is anders.

Ook is er koraal te zien. Waar ik van schrik is de hoeveelheid dood koraal dat op de bodem ligt en op het strand aanspoelt. Ik word er een beetje verdrietig van. Het koraal heeft niet de kleuren zoals je ziet in Blue Planet. Een type is felblauw, een ander roze en de rest (99%) is 50 tinten grijs. De vissen hebben wel prachtige kleuren. Ik vis een handschoen en een herenonderbroek uit het water en help waar ik kan de natuur een beetje.
Het resort wil ons doen geloven dat ze heel goed met het milieu bezig zijn. De papieren bekers en rietjes bevestigen dat, en de meeste drankjes worden geserveerd in glazen. 's Middags komt er een boot aangevaren, net op het moment dat we het hebben over het afval, dat naar Trash Island gaat, zo hebben we uitgezocht (Google maar eens). De boot wordt helemaal volgeladen met halfopen vuilniszakken, met plastic, blik, papier en groenafval door elkaar. Ik denk zo dat de helft niet eens aankomt, maar rechtstreeks van de boot de zee inwaait. Een paar uur later zien we dat er toch nog lagen snoeiafval overheen worden gegooid, een kleine geruststelling omdat dit nu het plastic bedekt.

We snorkelen en spelen tussendoor met onze dreumes. Vanaf de kant ziet manlief ook nog een rog. Op een gegeven ogenblik zien we op de stijger en in het water een boel mensen. We gaan eropaf en we zien een grijze rifhaai zwemmen. Ik race naar de kant en pak mijn snorkel en duikbril en gris de GoPro mee, die tot mijn grote schrik leeg is. Dan maar zonder. Eenmaal in het water lijkt het alsof ik in een 4D film zit, de haai komt steeds naar mij en de andere snorkelaars toe en zwemt dan weer weg. Ik heb gewoon met een haai van zeker 1,5 meter gezwommen! Even later wisselen we af en manlief ziet maar liefst 2 van deze grote jongens! Wat voel je je dan toch ineens klein, maar wat een machtig gevoel.

Ook op de laatste dag worden we wakker van de regen, die de hele nacht gevallen is. In de buien is het ook frisser. Het regent zo hard dat op het strand liggen geen optie is. We balen ontzettend, want echt zon hebben we niet gehad, een weeïg zonnetje dat zich heel sporadisch liet zien de afgelopen dagen, dat was het beste dat we konden krijgen. Ik merk dat ik er een beetje chagrijnig van word, je wil niet op een prachtig eiland zitten 3 dagen regen zonder zon. We gebruiken de föhn dus maar om onze schoenen droog te krijgen, dat is na 3 dagen afwisselend binnen, buiten en met de veters aan elkaar voor de airco hangend zelfs niet goedgekomen. Gelukkig zie ik dat het morgen beter wordt! Fijn voor de mensen die er dan nog zijn.